Springen en laten springen

Springeee, springeee!!

We zien ze vaak. En altijd denken we aan springen. ‘Ze’ is Tia Hellebaut en ‘we’, preciezer WIJ, zijn Beerschot supporters.
Telkens Tia op ’t Kiel in de spotlights staat, roepen we allemaal: “Springeeee, springeeee.”
Ik zie haar sprong elke keer voor me. Heel eenvoudig: ’t is eind augustus 2008 en Tia springt over een lat. In mijn herinnering verwoordde ze het eens zo: “Bij hoogspringen moet ge over een bepaalde hoogte springen. Ge moogt drie keer. Als ’t lukt, leggen ze de lat hoger en moogt ge nog eens drie keer.” Tia verstaat de kunst ingewikkelde zaken eenvoudig te maken. Bovendien belichaamt ze het gezonde inzicht: kleine stapjes komen voor (heel) grote.

Nu gaat ze het purple-white-army ondersteunen door het uitbouwen van mental coaching. Bij voetbal staat deze steun nog in zijn kinderschoenen. Dat is al zo sinds mijn kinderschoenen. Ik kreeg nieuwe sportschoenen, wat zeg ik Nike Air’s, wat zeg ik Nike Air Jordan’s! In sportwinkel ‘den Delasport’, midden jaren 80, bracht m’n vader voorzichtig aan dat het, gezien de mindere prestaties van den Beerschot, wel eens goed zou kunnen zijn te onderzoeken welk voordeel ze zouden kunnen halen uit mental coaching. “Ne psycholoog, nei da demme ze ni nodig, … ’t zit gewoon tussen hun oeren.” In alle eerlijkheid: die drie puntjes namen het grootste stuk van ‘den Joe’ zijn smeuïge en enthousiaste betoog in. Ik onthoud het begin en het einde. Niet erg logisch en toch een standpunt dat 30 jaar later stand houdt tijdens veel stoere praat.

Maar het is omgekeerd: ge moet ballen hebben om wat ‘gewoon tussen de oren zit’, op een goeie manier op tafel te leggen. Ik vind het dan ook geweldig dat we nu zo’n straffe ambassadeur hebben voor mentale ondersteuning. Ook voor trainers, ook voor jongere spelers, ook voor ouders, voor iedereen in onze paarse familie. Het is een krachtige manier om te tonen: coaching kan iedereen hoger helpen. Zeker als de drempel klein is. Zo is mental coaching opvoeding. Een stuk opvoeding dat we straks hopelijk gewoon zijn. Dan zal ik me in bedrijven en organisaties amper nog afvragen hoe het komt dat ze me nu pas contacteren. En ‘den Joe’ zijn onderliggende boodschap: “mentale steun is OK, als er echt een probleem is” zal fans blijven verliezen.

Jij Tia, gaat er een hoop fans bij krijgen. Dat weet ik wel zeker, met zo’n een geweldig motto: Springeee, springeee. Net dat beetje ’t nieuwe in. En ervaren dat het kan en dat het daar veilig is. Net buiten de oude comfort-zone. Springen! er ligt een goeie mat.